Başlangıçta zaman planlaması ile ilgili çalışma yapmamış bir insanın böyle düşünmesini normal karşılamak gerekir. Çünkü zaman planlaması demek her şeyi saatle yapmak demek  yada bir makine gibi insanın programlanması ve program dışına çıkmama demektir.  Oysa makineler düşünemeyen, itiraz edemeyen, aykırı hareket yapamayan,gülemeyen,mutlu olamayan gibi bir duyguları ve özellikleri olmayan cihazladır. İnsanların bu tür makinelerle kıyas edilmesi düşünülemez. Kim işlerinin düzenli olmasından, yolunda gitmesinden rahatsız olur? Hiç kimse. Ayrıca hem zamanın yetmediğinden şikayetçi  olunacak ve hem de zaman planlamasının insanı makineleştireceğini düşünmek bir çelişki olsa gerek. İnsanlar zaman planlamasını bir nevi okul çalışma saatlerine benzetmemeli,insanların çalışma hayatları olduğu gibi, ailesi,çocukları da hayatın bir parçası ve ayrıca insani ihtiyaçları da vardır. Dinlenme, eğlenme, uyuma,neşelenme,mutlu olma gibi. İşte zaman planlaması tüm bu ihtiyaçları karşılayan bir çalışmadır. Bütün bu ihtiyaçları düzenleyen bir çalışma ile insanın makineleşmeyeceğini, mutlu ve insanca bir yaşam süreceğini tüm insanlar görebilir ve kabullenebilir. Hyrum W.Smith, a.g.e., 1998, s.127